Tarım ve tarıma dayalı sanayiden önce bir durum tespiti yapalım:

Günümüzde özellikle ekonomi ile ilgili her insan katma değeri yüksek ürün, yüksek teknoloji, havacılık-uzay, bilgi teknolojileri vs gibi kulağa hoş gelen sözlerden bahsediyor. Son moda ise milli ve yerli otomobil. Bunların hepsine evet ama Türkiye'nin kurtuluşunu kısa-orta vadede burada görmek ham hayalden öteye gidemez.

Bunun reel gerçeklerine göz atacak olursak;

Otomobil, Makine, uzay-havacılık gibi endüstrilerde eğer teknolojisi kendinize ait, patentli ürünler üretmiyorsanız yaptığınız iş fasonculuktur. Şu anda yere göğe sığdırılamayan, yüksek katma değerli endüstrilerde ülkemiz maalesef fasonculuk yapmaktadır. Bu fason üretimi devam ettirebilmek, maliyetleri düşürüp rekabet edebilmek adına, fasonculuğunu yaptığımız ülkelerden teknoloji, ekipman, teçhizat ve makina ithal edip ülke olarak sürekli borçlanıyoruz.

Beş lira ihracat yapmak için on lira borçlanarak yatırım yapmak ve rekabet dolayısı ile yapılan ithalatın amortisman süresinin uzamasını iktisadi akıl ile açıklamak mümkün değil. Elbet bu tür yatırımlara top yekun karşı değilim. Ancak ülkenin kurtuluşunu bunda görmek, Türkiye'nin kaynaklarını, sermayesini ve gücünü tek sepete koymaktan başka bir şey değil. Üretilen katma değer/ yatırım amortismanı dikkate alınmadan yapılan yatırılar borçlanan Türkiye'nin geleceğini ipotek altına almak demektir. Kar= Satış fiyatı-maliyet anlayışı artık değiştirilmelidir. Devir, basit bakkal hesabı devri değildir.

Tarım neden önemli?

Bu soruyu cevaplamak için Türkiye'nin tarım konusunda elinde bulundurduğu avantajlara göz atmak gerekiyor.

Türkiye tarımsal çeşitlilik açısından dünyanın en zengin ülkelerinden biridir.

Türkiye iklim ve toprak yapısı, ülkemizde hali hazırda yetişmeyen birçok bitki için uyumludur.

Türkiye'de yetişen ve ilaç, kozmetik gibi sanayilerde kullanılan endemik bitki çok fazladır.

Tarımsal üretim genetik olarak ülke insanın kodlarında vardır.

Türkiye'de tarımsal üretime uygun ve uygun hale getirilecek arazi sayısı oldukça fazladır.

Türkiye tarımsal üretim ve tarıma dayalı sanayi konusunda yabancı sermaye ve teknolojiye ihtiyaç yoktur.

Tarımsal üretimin tüm kaynakları millidir.

Bütün bu avantajların yanında dezavantajlarımız da mevcuttur

1.Tarımsal araziler çok küçük parçalara bölündüğü için tarımsal faaliyetlerde maliyet artmaktadır.

2. Tarıma dayalı sanayi kuruluşlarının kapasite ve sayısı yeterli olmadığı için işlenmiş ürün stokumuz azdır.

3.Tohum ıslah çalışmaları yeterli düzeyde değildir.

4.Yeni yeni başlamakla birlikte kontrollü ve iyi tarım ülke sathına yayılmamıştır.

5. Tarımda kullanılan muhtelif koruyucularda milli ürünlerimiz azınlıktadır.

6. Tarımsal üretim planlamaları ciddi şekilde yapılmadığı için talep fazlası sorunları yaşanmaktadır.

Sıraladığım avantaj ve dezavantajlar bir çırpıda aklıma gelenler. Dezavantajlar konusunda en büyük avantaj ise, bu sorunların kısa-orta vadede gerek ekonomik gerekse teknoloji ve beceri anlamında çözülebilir olmasıdır.